از من، راهی می ماند که از آن گذشته ام

از من، جای خالیِ من می ماند.*

.

پ.ن.1. گاهی یک چیزی، یک جایی، خودش تمام می شود. این بخش از من و بودنِ من هم تمام شد..

پ.ن.2 هیچ جای دیگری نمی نویسم. همه ی پست های اینجا را هم پاک کردم، که وسوسه ی نوشتن هم نباشد. حالا فقط نگاه کنیم،.. بی هیچ کلمه و کلامی، فقط نگاه کنیم.

پ.ن.3. ایمیلم همیشه هست.

*شعر از علیرضا روشن عزیز.

.